Wysokość wynagrodzenia radcy prawnego jest uzgadniana z klientem przed przystąpieniem do świadczenia pomocy prawnej.

Ustalając wysokość wynagrodzenia bierze się pod uwagę przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w sprawach cywilnych (...).

 

Stawki minimalne (netto) są uzależnione od wartości przedmiotu sporu/sprawy.

 

W zależności od wartości roszczenia koszty te wynoszą przy wartości sprawy:

 

a)    do 500 zł – stawka 90 zł;

b)    powyżej 500 zł do 1500 zł – stawka 270 zł;

c)    powyżej 1500 zł do 5000 zł – stawka 900 zł;

d)    powyżej 5000 zł do 10 000 zł – stawka 1800 zł;

e)    powyżej 10 000 zł do 50 000 zł – stawka 3600 zł;

f)     powyżej 50 000 zł do 200 000 zł – stawka 5400 zł;

g)    powyżej 200 000 zł do 2 000 000 zł – stawka 10800 zł

h)   powyżej 2 000 000 zł do 5 000 000 zł – stawka 15000 zł;

i)     powyżej 5 000 000 zł – stawka 25000 zł.

 

Opłatę w sprawach niewymagających przeprowadzenia rozprawy ustala się w wysokości równej stawce minimalnej ( z doliczeniem podatku VAT).

W sprawach o podział majątku wspólnego między małżonkami oraz w sprawach o dział spadku, w przypadku zgodnego wniosku, opłatę ustala się w wysokości połowy (50%) stawki minimalnej.

 

Ostateczna wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od:

 

• koniecznego nakładu pracy,
• specjalistycznej wiedzy wymaganej przy prowadzeniu sprawy,
• stopnia trudności i złożoności sprawy,
• precedensowego, nietypowego charakteru sprawy,
• miejsca i terminu świadczenia usługi,
• znaczenie sprawy dla klienta,
• odpowiedzialności wiążącej się z prowadzeniem sprawy, utraty lub ograniczenia możliwości pozyskania innych klientów,
• rodzaju więzi z klientem.

 

W uzasadnionych przypadkach istnieje możliwość zawarcia umowy, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić dodatkowe honorarium wyłącznie w razie osiągnięcia pomyślnego wyniku sprawy.